افشاگری سعید مظفری‌زاده در خصوص پشت پرده داوری‌های لیگ برتر

به گزارش شهرآرانیوز، سعید مظفری زاده، یکی از داوران خوبی بود که در دهه ۸۰ به فوتبال ایران وارد شد و همیشه جزو داوران خوب فوتبال بود. سوت‌های کم نقص او باعث شد تا او دربی پایتخت را هم قضاوت کند و جزو داوران ایرانی باشد که پس از مدت ها، قضاوت دربی را بر عهده داشتند. مظفری زاده در سال‌های اخیر ساکن کانادا شده، اما لیگ ایران و وضعیت داوری اش را پیگیری می‌کند.

در لیگ امسال، تا هفته پنجم قضاوت‌ها خوب بود و نهایتا چند اشتباه انگشت شمار را دیدیم، اما بعد از آن اشتباهات داوران زیاد شد. دلیل آن چه بود آیا این تعریف و تمجید‌ها باعث شد؟

هفته‌های اول تب و تاب بازی‌ها زیاد نیست و تیم‌ها خود را پیدا نکرده اند و رفتار هیجانی ندارند. اما هرچه رو به جلو برویم حساسیت بیشتر می‌شود. از هفته پنجم به بعد چند مربی جابه جا شدند و هرچه لیگ رو به جلو برود، فشار روی داور، مربی و تیم‌ها هم بیشتر می‌شود. این موضوع جدیدی نیست و اگر به آرشیو سال‌های قبل رجوع کنید، می‌بینید در گذشته هم همین بوده و ۱۰ سال پیش هم چنین ماجرا‌هایی وجود داشته، دارد و خواهد داشت. چون این یک کار انسانی است پس خطای انسانی هم در آن هست، اما زمانی تحول اساسی رخ می‌هد، که چیزی فراتر از کنترل انسانی وجود داشته باشد که وار یا سیستم رادیویی هستند. در فوتبال ایران اماهیچکدام را نداریم و نباید انتظار داشته باشیم که اتفاق خاصی رخ بدهد.

یکی از معضلات اصلی همین سیستم رادیویی است که علیرضا فغانی هم به آن اشاره کرد؛ این سیستم چقدر هزینه دارد و چرا وارد نمی‌شود؟

اگر چه این سیستم هزینه بر است، اما مشکل اصلی، بحث هزینه آن نیست. مشکل بعضی زیر ساخت‌هایی است که متاسفانه در خیلی از ورزشگاه‌ها نداریم. اگر برنامه‌های تحلیلی فوتبال را ببینیم بعضی ورزشگاه‌ها حتی یک دوربین معمولی که بازی را در تلویزیون نشان دهد هم ندارند. در زمان ما البته سیستم رادیویی هم وارد شد، اما این سیستم، با گذشت زمان مستهلک می‌شود و دیگر وارد نشد. از طرفی هم محدودیت واردات داریم و بعضی شرکت‌ها آن را به ایران نمی‌فروشند و بحث فدراسیون هم هست که برای این موضوع بودجه صرف نمی‌کنند. فدراسیون می‌تواند پیگیر باشد و این سیستم را بخرد، اما هم در بخش مادی و هم حقوقی و زیر ساخت، در همه سیتسم‌ها مانند رادیویی که ساده‌ترین تا وار که پیچیده‌ترین آن است اقدام کند.

علیرضا فغانی در صحبت‌های چندی پیش خود گفت که در استرالیا، هفت یا هشت داور وسط هستند که مشخص اند و یک داور چرخشی هم هست، اما در لیگ ایران این تعداد خیلی زیاد است، اصلا چند داور وسط داریم و آیا برای لیگ ما کافی هستند؟

درباره این سوال نمی‌توانم آمار دقیقی بدهم، چون کمیته داوران هم هنوز آمار مشخصی نداده. سال‌های قبل مشکلی وجود داشت که به کمیته داوران فعلی رسید. آن هم این بود که کمیته داوران تعداد زیادی داور را بی هیچ ضابطه و اصولی، از لیگ‌های پایین به لیگ برتر وارد کرد. دلیل اصلی آن هم این بود که نظر مثبت هیئت‌ها را برای رای در انتخابات به دست آورند. موضوعی که کاملا علنی بود و نمی‌توان آن را انکار کرد. وقتی تعداد زیادی داور یعنی حدود ۱۸۰ داور در لیگ ۱۶ تیمی قضاوت کنند چطور می‌توان آن‌ها را مدیریت کرد؟ در استاندارد‌های بین المللی داور‌های وسط و کمک و... در یک چارچوب و استاندارد تعیین شده فعالیت می‌کنند که باید چه مدت زمانی در زمین باشند تا امادگی داشته باشند و چینش‌ها بر اساس چنین معیار‌هایی است.

بعضی کشور‌ها هم در آسیا این موضوع را رعایت می‌کنند، اما در اینجا رعایت نشد و تعئادی کمک بی هیچ تجربه وارد لیگ شدند. این موضوع هم باری شد روی کمیته داوران فعلی و آن‌ها سعی کردند کمی آن را تعدیل کنند، اما دستشان انقدر باز نبود. چون هیئت‌ها و داوران روی کمیته داوران فشار می‌آوردند که این مشکلات هم از کمیته قبلی به ارث رسید.

یعنی این اتفاق‌ها از سوی نفراتی مانند حیدر بهاروند و تیمی که هستند رخ داد؟

فدراسیون دست یک مجموعه است و این مجموعه با یکدیگر در ارتباط اند. این رابطه‌ای بود که بین همه تقسیم شد که رئیس کمیته داوران به هیئت رئیسه قول داد و با روسای هیئت‌ها قول و قرار گذاشتند و کسی هم نمی‌تواند آن را تکذیب یا کتمان کند. چون این موضوع خیلی علنی بود و باری روی دوش کمیته فعلی گذاشت.

چندی پیش وحید صالحی، حرف‌های عجیبی درباره فساد سیستماتیک در داوری زد؛ صراحتا بپرسیم حرف‌های او را قبول دارید؟

درباره فساد باید بگویم به شدتی که وحید گفت نه. اینکه فساد سازمان یافته هست را قبول ندارم. اما در هر مجموعه هم افراد خوب حضور دارند و هم افراد بد. به نظرم دلال‌هایی که هستند پس از ابلاغ و چینش داوران، از طریق بعضی کانال‌ها در سیستم اداری به لیست دست پیدا می‌کنند، و بعد به داور زنگ می‌زنند و به او فشار می‌آورند که شاید وحید صالحی هم به چنین مواردی برخورد کرده. من اعتقادی به فساد سیستماتیک ندارم، چون سال‌ها در این حوزه کار کرده ام و چنین موضوعی را ندیده ام. ایشان گفت که مدارکی را به فدراسیون داده و فدراسیون هم باید بررسی کند و اگر موردی باشد، مسئولان قضایی و حراست فدراسیون با آن برخورد کنند، اما نمی‌توان برای ضعف یک نفر یک مجموعه را زیر سوال برد.

الان افرادی که در کمیته داوران و دپارتمان داوری هستند، از دوستان شما هستند و آن‌ها را می‌شناسید، آیا با این فضا می‌توان امید داشت داوری نسبت به ۴ یا ۸ سال گذشته تغییر کند؟

در دهه ۸۱ واقعا سیستم داوری خوب پیش می‌رفت که از زمان اقای نظری و عنایت و عسکری اتفاقات خوبی افتاد. اما متاسفانه تغییر و تحولات، و کمیته شدن و بحث اعضای هیئت رئیسه و مجمع باعث شد داستان به سمتی برود که منافع فردی بر جمعی و صنفی غلبه کند، و کار از دست خارج شود و داوری لطمه خورد. داوری ما طوری بود که در ده سال پیش بیشترین داور الیت در آسیا را داشتیم و بیشترین قضاوت‌های حساس آسیا را داوران ما انجام می‌دادند. اما تا یکی دو سال پیش فقط فغانی را داشتیم و الان هم بنیادی فر وارد لیست شده واختلاف زیادی با آسیا داریم. این موضوع نتیجه فرد گرایی است که افراد داشتند و لطمه زدند. اما مجموعه فعلی واقعا از بطن خود داوری است، آن‌ها مسلط و کار کشته هستند که هم رضا سخندان و هم آقای افشاریان بر کار خود مسلط اند. اگر فدراسیون و تیم‌ها حمایت کنند، می‌توان شاهد تحول داوری در دراز مدت بود.

منبع: خبرآنلاین